داستان یک زندگی

دوران راهنمایی دوران متفاوتی بود ،برای من که تا آنزمان تنها حضور یک معلم در کلاس را تجربه کرده بودم تعدد دبیران و آمد و رفت آنان با اخلاق و شخصیت و گاهی فرهنگ های متفاوت جالب بود.ورودی های جدیدبا کمی تغییر نسبت به دوران ابتدایی باز هم در دو کلاس الف و ب تقسیم بندی شدند و من باز در کلاس ب قرار گرفتم و همچنان تنها رقیب درسی من در کلاس ب محسن بود،البته از همین دوران بود که کم کم نبودها و کمبودها در زمینه ی درس و تحصیل بیشتر خود را نمایان میکرد،اکثر معلمهایی که به روستا می آمدند افرادی جوان بودند که تازه پا به این عرصه گذاشته بودندومدرسه ی ما برای انها در حقیقت محلی برای آزمون وخطا و کسب تجربه بود!!!هرچند که جوان و تازه کار بودن به خودی خود عیب نیست اما قبول کنید در عرصه ی آموزش تجربه خیلی مهم است.
در هرصورت مسئولین مدرسه مجبور بودندبا همین اوضاع بسازندوتعجبی نداشت که به علت کمبوددبیروسایردلایل کاملامنطقی!دبیر ادبیات فارسی زبان انگلیسی تدریس کند و دبیر ریاضی تعلیمات دینی و هنر و دبیر عربی ادبیات فارسی!!!!! در دنیای امروزبه این موضوع میگویند نقش تخصص درآموزش!!ا
البته همیشه وضع به این منوال نبود و پیش می آمد که دبیری با سواد و مجرب هم به ده ما سر بزندو اقای حکیمی نژاد دبیر زبان انگلیسی از همین افرادبود.من تقریبا از همان جلسه ی اول تدریس وی توانستم با او و درسش ارتباط برقرار کنم،او همیشه درسش را با جدیت و متفاوت از سایرین ارائه میکرد و به خاطر همین جدیت ایشان بود که با گذشت چند ماه از سال دوم دیگر ساعات درس زبان برای من شیرین ترین و جذاب ترین کلاسها بود. با وجود اینکه دایره ی لغات ما خیلی گسترده نبود اما آقای حکیمی اصرارداشت که ما درخواستها و موضوعات را تا حد امکان به زبان انگلیسی بیان کنیم و همین موضوع باعث شدکه من بیش ازصد فعل و لغت خارج از کتاب رابیا موزم تا حدی که سر کلاس می توانستم به راحتی باایشان به زبان انگلیسی مکالمه کنم.....